ورود دانش‌بنیان به لایه‌های اقتصاد کشور قدمت چندانی ندارد، اما سرعت حرکت علمی شدن صنایع بسیار کُند است. به کارگیری دانش در صنایع مختلف و تولید محصولات فناورانه از شعار‌هایی است که دولت در راستای تحقق اهداف توسعه‌ای در پیش گرفته، اما در عمل شرکت‌های دانش‌بنیان را بدون حمایت رها کرده است.
به گزارش اعتبار و به نقل از اقتصاد ۲۴، صنایع مختلف ظرفیت تولید و صادرات محصولات نوین و فناوری شده را به شرط ورود دانش دارند. اما چه ضعف‌هایی در این مسیر به عنوان موانع اصلی پیش روی تولید کنندگان و صاحبان صنایع است.
«محمود زندکریمی»، دبیر جامعه صنعت کفش ایران در در همین راستا می‌گوید: در تولید کفش دو تکنولوژی تزریق و زیره چسبان وجود دارد. دستگاه‌های کنونی در ایران به روز و مطابق با تکنولوژی‌های مورد استفاده در جهان نیست. اکنون تجهیزات رباتیک در جهان، کار چسباندن زیره را انجام می‌دهد. جدیدترین دستگاهی که تزریق مستقیم را انجام می‌دهد مربوط به ۲۵ سال قبل است. در حوزه نانو نیز تلاش‌هایی در صنعت کفش کشور انجام شده تا در تولید زیره از این تکنولوژی استفاده شود که تاکنون موفق نبوده است.
دبیر جامعه صنعت کفش ایران درباره دلایل ناکامی صنعت کفش کشور در تجهیز به دانش نانو و دانش‌بنیان اظهار کرد: یکی از این دلایل به فضای حاکم بر تولید در صنعت کفش برمی‌گردد و صنعت این نیاز را برای به روزرسانی تولیدات احساس نمی‌کند.
خط تولید کفش در ایران مطابق با تکنولوژی روز دنیا نیست
وی ادامه داد: دستگاه‌های تولید کفش که در داخل کشور ساخته می‌شود نیاز تولیدکنندگان کفش را برطرف می‌کند. با توجه به نیاز و سبک مشتری، تولید ماشین‌آلات و تجهیزات تولید کفش در این صنعت در حال انجام بوده و تولیدکنندگان کفش نیز از آن استفاده می‌کنند، اما این تولیدات چندان تطابقی با تکنولوژی‌های روز دنیا ندارد.
زندکریمی افزود: آلمان، ایتالیا و چین تجهیزات به روز تولید کفش را در اختیار دارند، اما واردات آن‌ها برای تولیدکنندگان داخلی کفش با نرخ‌های کنونی ارز به صرفه نیست و این شرایط ظرفیتی برای شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی است تا تجهیزات به‌روز تولید کفش را با استفاده از دانش، وارد عرصه تولید کنند.
افزایش بهره‌وری با ورود تکنولوژی‌های دانش‌بنیان
دبیر جامعه صنعت کفش ایران بیان کرد: دانش‌بنیان شدن صنعت کفش و چرم همچنین تجهیز به تکنولوژی روز می‌تواند در‌های صادرات را به روی تولیدات کفش ایرانی باز کند.
بازار کفش روسیه به دلیل دانش‌بنیان نبودن از دست رفت
وی عنوان کرد: بازار روسیه فرصتی بی‌نظیر برای صادرات کفش چرمی ایران بود، چون تولیدکنندگان اروپایی از این کشور خارج شده بودند و تولیدکنندگان ایرانی می‌توانستند این فاصله را پرکنند، اما یکی از دلایل عدم موفقیت آن بود که قالب‌ها و استاندارد‌های تولید کفش ایرانی مطابق با سبک مصرف و استاندارد آن‌ها نبود.
زندکریمی افزود: تولیدکنندگان صنعتی در ایران در مقایسه با تولیدکننده چینی بازار مخاطب متفاوت دارد. بازار مخاطب تولیدکننده داخلی ۸۵ میلیون نفر و کشوری مانند چین، ۸ میلیارد نفر است. برای صادرات به کشور‌های جهان نیاز به به‌روزشدن با برند‌های مطرح و هم تولیدی‌های کوچک و متوسط مانند کامبوج، ترکیه یا ویتنام وجود دارد.
عضو انجمن فعالان صنعت کفش کشور اذعان کرد: تولیدکنندگان ایرانی به بازار‌های جهانی متصل نیستند و در حد استاندارد‌های مصرف داخلی تکنولوژی‌های مورد استفاده پاسخگو است. نیاز به تکنولوژی روز زمانی مطرح است که تولیدکنندگان کفش داخلی نگاه صادراتی داشته و بازار صادرات را نیز در اختیار داشته باشند.
زندکریمی افزود: وقتی بازار ۴۰۰ میلیونی کشور‌های عضو دی ۸ یا بازار کشور‌های عضو شانگهای، سی ای اس یا اوراسیا مطرح باشد، طبیعی است که تولیدکنندگان داخلی ضرورت بروزرسانی تجهیزات و تکنولوژی‌های دانش‌بنیان را نیز احساس خواهند کرد.
وی عنوان کرد: محدود شدن صنعت کفش و چرم به بازار‌های داخلی نیاز به به‌روز شدن تکنولوژی و دانش‌بنیان شدن در صنعت و صنعتگر را از بین برده است. در واقع این سطح از تکنولوژی کنونی کفاف تولید را می‌دهد.
