اعتبار، لیلا پورابراهیمی- دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی نه تنها برای کشور بلکه برای استان گیلان تداعی‌کننده روز‌هایی طلایی در حوزه صنعت نساجی بود، سال‌هایی که طی آن با راه‌اندازی انواع کارخانجات بزرگ ریسندگی، بافندگی و نساجی مانند ایران پوپلین، ریسندگی خاور و صنایع پوشش، گیلانی را که در حوزه صنایع پایه نظیر ابریشم سرآمد بود به قطب صنعت نساجی کشور تبدیل کرد، اما این مزیت طی ۵۰ سال بنا به دلایلی مختلف از جمله واگذاری ناصحیح و عجله‌ای به بهانه خصوصی‌سازی و فرصت طلبی سهامداران عمده و بانک‌ها رفته رفته دچار افول شد و تا به آنجا رسید که کارخانجات معروف آن تعطیل و استان گیلان را به قبرستان ماشین آلات نساجی تبدیل کرد.
نساجی گیلان در حالی موقعیت خود را به دلیل ضعف مدیریت از دست داد و در بحران‌های فزاینده و غیرقابل تصور فرو رفت که کیفیت محصولات نساجی استان نه تنها قابل رقابت با بهترین محصولات نساجی کشور‌های همسایه به خصوص ترکیه بود بلکه صنعتش حرف‌های زیادی در بخش صاردات برای گفتن داشت، صنعتی که در این روز‌های سخت برای سرپا ماندن نیازمند حمایت مسئولین و همکاری بهتر سهامداران از جمله بانک‌های عامل است.
برای واکاوی این موضوع به سراغ منابعی از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان، نمایندگان مجلس و کارشناسان حوزه اقتصادی رفتیم تا ببینیم از این زوایا وضعیت حال حاضر صنعت نساجی گیلان چگونه است و چرا خورشید صنعت پر رونق نساجی در چنین استانی به خاموشی نشست.
صنایع نساجی گیلان تحت سیطره بانک‌ها
«حسین پوریوسفی» مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان از جمله شخصت‌هایی است که به سراغش رفتیم تا وضعیت این روز‌های نساجی گیلان را از او جویا شویم، پور یوسفی در گفت‌وگو با اعتبار توضیح داد: بخشی از کارخانجات نساجی استان گیلان نظیر صنایع پوشش، خاور و ایران پوپلین که تحت پوشش نهاد‌هایی مانند تأمین اجتماعی و یا زیر سلطه بانک‌ها هستند و شرکت‌های خصولتی محسوب می‌شوند وضعیت چندان خوبی ندارند.
واگذاری به بخش خصوصی راه احیای صنایع
وی به برخی تغییرات مثبت برای احیا صنایع پوشش به جهت اقدامات بانک صنعت و معدن اشاره کرد و گفت: به غیر از صنایع پوشش دیگر واحد‌های تعطیل نساجی استان گیلان که نیاز به بازسازی و نوسازی دارند کماکان حالت نیمه فعال داشته و با ظرفیت پایین مشغول فعالیت هستند.
به عقیده پوریوسفی واگذاری واحد‌های نساجی تعطیل شده استان گیلان به بخش خصوصی دارای صلاحیت لازم یکی از راهکار‌های احیا مجدد آنهاست، مدیر بخش صنایع غیر فلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت گیلان در همین راستا اضافه کرد: این واگذاری‌ها هنوز از طریق مزایده به اشخاصی که اهلیت دارند صورت نگرفته است زیرا در درجه نخست رغبت و استقبال لازم از سوی سرمایه‌گذاران و همچنین مدیریت این واحد‌ها که در تهران مستقر هستند وجود ندارد.
صنایع نساجی با مشکل تأمین مواد اولیه مواجهند
استان گیلان در تولید کیسه‌های پ پ یا پلی پروپیلن که به عنوان شاخه‌ای از صنایع نساجی محسوب می‌شود و در بخش‌هایی نظیر کشاورزی، معدن، شرکت‌ها و بسته‌بندی مواد غذایی کاربرد فراوانی دارد از جایگاه خوبی برخوردار است، مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان ضمن تأیید این مسأله بیان کرد: شرکت‌هایی مانند شمیم سبز و پینک از جمله این شرکت‌ها محسوب می‌شوند که وضعیت‌شان از حیث خط تولید و اشتغالزایی خوب است و برای اجرای طرح‌های توسعه نیز موقعیت دارند اما مشکل بزرگی که این واحد‌ها با آن مواجهند بحث تأمین مواد اولیه است.
پوریوسفی استقبال کشور‌هایی مانند افغانستان، عراق و کشور‌های همجوار از محصولات تولیدی کارخانجات تولید کیسه‌های پ پ استان گیلان را نشان دهنده موفقیت این واحد‌ها در حوزه بازرگانی و فروش محصولات دانست و با بیان اینکه تولیدات این واحد‌ها ارزش افزوده خوبی دارد تصریح کرد: این کارخانجات مواد اولیه خطوط تولید خود شامل گرانول‌های پ پ پلی پروپلین را از کشور چین وارد می‌کنند و با توجه به مشکلات موجود و خریداری از طریق بورس گاهی فرآیند تأمین مواد اولیه آن‌ها با مشکلات و کمبود مواجه می‌شود به همین علت بسیار گله مندند.
پوریوسفی مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان:
صنعت نساجی گیلان تحت سیطره بانکهاست. واگذاری به بخش خصوصی یکی از راه‌های احیا صنایع نساجی گیلان
بی میلی شرکت‌های پتروشیمی ایران
مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان در پاسخ به این سؤال که آیا امکان تولید مواد اولیه کارخانجات نساجی در داخل فراهم است یا خیر بیان کرد: بله این امکان کاملاً مهیاست و حتی شرکت‌های پتروشیمی زیادی در سطح کشور هستند که می‌توانند مواد اولیه تولید کیسه‌های پ پ را تأمین کنند اما به عللی زیاد راغب به انجام این کار نیستند.
پوریوسفی ادامه داد: تصمیم‌گیری در مورد شرکت‌های پتروشیمی خارج از اراده ماست زیرا این کارخانجات مدیریت جدا دارند و بخش خصوصی هستند از طرفی به جای تأمین مواد اولیه واحد‌های تولیدی داخل بیشتر به صادرات علاقه دارند هرچند این را هم باید اضافه کنم قیمتی که کارخانجات پتروشیمی برای فروش محصولاتشان به کارخانجات نساجی پیشنهاد می‌دهند همانند نرخ صادرات است و هیچ فرقی با آن ندارد.
به باور بسیاری از صاحبنظران حوزه اقتصاد از آنجا که نساجی در ایران صنعتی بومی است بنابراین اگر مشکلات آن رفع شود، میزان اشتغالزایی و ارزش افزوده بسیار قابل توجهی را به دنبال خواهد داشت، مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان در ادامه همین بحث ابراز کرد: اگر در مجموع بخواهم توصیفی از وضعیت تأمین مواد صنایع نساجی ارائه دهم باید بگویم صنعت نساجی ایران مشکلات آنچنانی برای تأمین مواد خطوط تولیدی خود ندارد و این مشکلات تنها در بخش تولید کیسه‌های پ پ که به اصطلاح عامیانه به آن کیسه‌های آرد گفته می-شود قابل مشاهده است.
مشکلات ایران برک و نوپوش برند‌های قدیمی پوشاک در گیلان
به عقیده مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان پوشاک حلقه نهایی صنایع نساجی است و وضعیت آن در استان گیلان به دو بخش واحد‌های تولیدی قدیمی و واحد‌های تولیدی جدید تقسیم می‌شود، به بیان دیگر شرایط فعالیت واحد‌های پوشاکی نظیر برج سعید و یا بازیابان که تا حدودی جدیدترند از واحد‌های قدیمی‌تری نظیر ایران برک و نوپوش که حال و روز چندان خوبی در حوزه تولید ندارند بهتر است.
ایران پوپلین همچنان در انتظار بازسازی
وی به وضعیت ایران پوپلین هم اشاره کرد و گفت: ایران پوپلین از شرکت‌های خصولتی و پرسابقه حوزه نساجی است و‌امیدواریم مدیران مرکزی آن واقعاً فکری به حالش بکنند زیرا این نوع از کارخانجات قدیمی استان هنوز واگذار نشده‌اند در حالیکه شدیداً به بازسازی و نوسازی نیازمندند.
به گفته پوریوسفی گیلان زمانی قطب نساجی کشور بود و کارخانه‌های بسیار بزرگی در سطح استان وجود داشت اما در حال حاضر سطح اشتغال این کارخانجات به علت واگذاری آن‌ها در سنوات قبل به افرادی که دارای اهلیت نبودند نه تنها به شکل فوق‌العاده‌ای کاهش پیدا کرده است بلکه بابت همین واگذاری‌های نادرست و بدهی‌هایی که به وجود آمد تحت تسلط بانک‌های عامل قرار گرفتند.
بانک‌ها ناتوان در مدیریت کارخانجات مصادره شده
مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان ادامه داد: آن دسته از کارخانجات قدیمی نساجی استان گیلان که به دلیل بدهی به تسلط بانک‌ها درآمدند در طول زمان و به علت ناتوانی بانک‌ها در حوزه مدیریت، روز به روز با وضعیت بغرنج‌تری مواجه شدند تا جایی که در نهایت نتیجه کار به کاهش میزان اشتغال و افت تولید کارخانجات تحت سلطه ختم شد.
وی در پاسخ به سؤالی بر این مبنا که احیا کارخانجاتی مانند پوشش و واحد‌های مشابه چقدر جوابگو بوده و به حل مشکلات صنعت نساجی گیلان کمک کرده است تصریح کرد: کار خوبی که چند سال قبل در این زمنیه انجام شد این بود که قوه قضاییه به موضوع ورود کرد به همین علت شاهد بودیم که اقدامات دستگاه قضایی برای کمک به صنعت نساجی چگونه به سرانجام رسید به طوری که صنایع پوشش وارد مدار تولید شد و تاکنون هم گام به گام برای احیا خط تولید خود پیش رفته است هرچند نباید انتظار داشته باشیم مشکلات واحد خیلی بزرگی مانند پوشش در عرض یک سال حل شود یا آنکه در عرض چند سال به همان ظرفیت تولید قبلی خود بازگردند.
اینکه کارخانه‌ای یا یک واحد تولیدی و صنعتی پس از دریافت تسهیلات از بانک، گرفتار دور باطلی از استقراض و بدهی بانکی شود و در نهایت پس از مصادره اموال و دار و ندارش به اصطلاح عام به گِل بنشیند سوژه جدیدی نیست و در طول سالیان گذشته تا کنون مصادیق آن بار‌ها مشاهده شده و حی و حاضر است، روندی که در کنار از بین بردن چرخه تولید کشور و اشتغال، نتیجه‌ای جز بیکاری و افزایش ثروت بانک‌ها نداشته است.
مدیر بخش صنایع غیرفلزی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان در انتقاد به چنین رویه‌ای با تأکید بر اینکه بانک‌ها نباید بنگاه داری کنند واگذاری کارخانجات تحت تسلط بانک‌ها به اهل فن برای احیا چرخه تولید و اشتغال را ضروری خواند و گفت: بانک‌ها باید این مورد را به شکل جدی در برنامه خود لحاظ کنند و به گونه‌ای عمل نمایند تا کارخانه مورد نظر به سوددهی برسد زیرا در صورت عدم صرفه اقتصادی سرمایه‌گذار در مزایده خرید کارخانه شرکت نمی‌کند.
روند احیا کارخانه پوشش زمان بر است
پوریوسفی اضافه کرد: معتقدم اگر کارخانجات تعطیل یا راکد از حیث اقتصادی به وضعیت مطلوبی برسند سرمایه‌گذاری که دارای اهلیت بوده و عاشق تولید و حوزه نساجی باشد برای خرید آن ورود می‌کند در غیر اینصورت واحد تولیدی از حیث انتفاع خارج و مجدداً تعطیل می‌شود.
وی در مورد اینکه سرنوشت کارخانجاتی همچون صنایع پوشش چه خواهد شد هم می‌گوید: کارخانجات صنایع پوشش خطوط تولید بسیار متنوع و گسترده‌ای دارند، تولید نخ و پارچه، دوزندگی و بافندگی از جمله آن محسوب می‌شود بنابراین با احتساب این وضعیت باید گفت روند احیا صنایع پوشش قدری زمانبر است و در واقع این روند احیا به تدریج و پله به پله خواهد بود.
پوریوسفی تعداد افرادی که در صنعت نساجی مرکز استان گیلان شهر رشت مشغوف فعالیتند را نزدیک به چهار هزار نفر اعلام کرد و گفت: در حال حاضر حدود ۵۰ درصد واحد‌های تولیدی مرکز گیلان با بیش از ۷۰ درصد ظرفیت خود مشغول به کار هستند.
بلای بنگاه داری بانک‌ها پس از مصادره کارخانجات
نه فقط حوزه صنعت نساجی بلکه کارفرمایان و صاحبان واحد‌های تولیدی و کارخانجات سالهاست درست مقابل چشمان همه آن‌هایی که شعار حمایت از تولید ملی را سر می‌دهند با سود‌های مرکب و بدهی‌های معوقه و انباشت شده تسهیلات بانکی رفته رفته به ورطه سقوط کشانده می‌شوند، سیاه چاله‌ای که ذره ذره شیره جان کارفرما را می‌گیرد و برای تولیدکننده و کارآفرین خانه نشینی، ورشکستگی و ناامیدی و برای کشور جز از دست رفتن اشتغال ثمر دیگری نداشته است.
تحلیلگران حوزه اقتصاد معتقدند ایجاد شوک‌های ارزی و قیمتی از دوره دهم ریاست جمهوری در ایران که روند آن البته با سرعت بیشتری تاکنون هم ادامه داشته موجب شد بنگاه‌های تولیدی از روی ناچاری و برای ادامه فعالیت خود و فرار از ورشکستگی به سوی بانک‌ها و تسهیلات گران قیمت آنان متمایل شوند تا بتوانند با تأمین سرمایه در گردش مورد نیاز خود به فعالیت‌شان ادامه دهند.
کوچکی نژاد عضو کمیسیون برنامه و وبدجه مجلس: هلدینگ بانک ملی به کمک ایران پوپلین آمد، کارخانه پوشش گرفتار پرونده‌های قضایی است.
بی‌توجهی به صنعت نساجی
«جبار کوچکی نژاد» نماینده مردم شهرستان‌های رشت و خمام و عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نیز در گفت‌وگو با اعتبار ابراز داشت: گیلان قبل از انقلاب، قطب نساجی کشور بوده زیرا محصولات نساجی به رطوبت کافی نیاز دارند و این شرایط به صورت خدادادی در گیلان فراهم بوده و هست.
به عقیده کوچکی نژاد اگر قرار بود در ابتدای انقلاب در سایر استان‌ها میزان رطوبت را برای فعالیت حوزه نساجی به میزان استاندارد برسانند این کار نیازمند صرف هزینه‌های بسیار بالایی بود اما گیلان به شکل طبیعی از این موهبت برخوردار است.
عضو مجمع نمایندگان گیلان تصریح کرد: متأسفانه بعد از انقلاب به صنعت نساجی توجهی نشد و در نهایت حدود ۲۰ سال قبل تقریباً همه صنایع نساجی گیلان زمین خورد یعنی کارخانجات بزرگ آن نظیر ایران پوپلین، صنایع پوشش، خاور، فومنات و ایران کنف که بالای دو هزار نفر کارگر داشتند و غول نساجی کشور محسوب می‌شدند زمین خورده و دچار مشکل شدند.
وی اضافه کرد: چند سالی است که ما به شدت پیگیر مشکلات صنایع نساجی گیلان هستیم و اخیراً هم گروه هلدینگ بانک ملی را برای بازدید از شرکت ایران پوپلین به گیلان آوردیم و می‌توانم اینگونه بگویم که این تلاش‌ها بالاخره ثمر داد و تقریباً ایران پوپلین راه افتاده است.
کارخانه پوشش گیلان گرفتار در دام پرونده‌های قضایی
نماینده مردم شهرستان‌های رشت و خمام در مجلس در مورد وضعیت کارخانه پوشش گیلان ابراز تردید کرد و با بیان اینکه آینده این کارخانه همچنان در هاله‌ای از ابهام است ابراز کرد: صنایع پوشش نه تنها پرونده قضایی دارد بلکه از چند وجه دیگر هم دچار مشکلات مضمن شده است.
بی توجهی شرکت سرمایه‌گذاری آتیه دماوند به کارخانجات خاور و فومنات
شرکت ریسندگی و بافندگی فومنات یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های گیلان و از شرکت‌های هلدینگی آتیه دماوند از زیرمجموعه بانک صنعت و معدن است که در سال ۱۳۵۲ با به کارگیری ۸۵۰ نفر نیروی کار توسط بخش خصوصی راه‌اندازی شد اما با قیمتی ناچیز واگذار شد.
همچنین شرکت ریسندگی خاور نیز فعالیت خود را در زمینه تولید انواع نخ از الیاف مصنوعی و طبیعی از سال ۵۵ شروع کرد و شرکت آتیه دماوند به عنوان اصلی‌ترین سهامدار این مجموعه محسوب می‌شود هر چند که این شرکت هم اکنون به دلیل فرسوده بودن تجهیزات و قدیمی بودن تکنولوژی، شرکتی زیانده به شمار می‌رود.
عضو مجمع نمایندگان گیلان در همین زمینه با بیان اینکه متأسفانه شرکت سرمایه‌گذاری آتیه دماوند برای حل مشکلات شرکت خاور و فومنات فعلا کاری انجام نمی‌دهد از این قضیه اظهار تأسف کرد و گفت: باید همه تلاش و کمک کنند تا بتوانیم حداقل زیرساخت‌های نساجی استان گیلان را به روز کرده و نجات دهیم زیرا در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد از صنعت نساجی گیلان زمین گیر شده‌اند.
حال خوب صنایع نساجی جدید گیلان با پشتکار بخش خصوصی
کوچکی نژاد در پاسخ به این پرسش اعتبار مبنی بر اینکه با توجه به شرایط حال حاضر آینده و سرنوشت صنایع نساجی قدیم و جدید استان گیلان را چگونه ارزیابی می‌کند گفت: برخلاف صنایع نساجی قدیمی گیلان که سرنوشت خوبی نداشتند کارخانجات کوچک نساجی استان تقریباً رو پا بوده و فعالیت دارند زیرا این دسته از واحد‌ها تحت پوشش بخش خصوصی هستند و بخش خصوصی هم اصولاً در کار خود موفق است.
وی ضمن اعتراف به این نکته که دولت‌ها به بخش خصوصی توجهی ندارند ادامه داد: با وجود همه این ناملایمات اما بخش خصوصی سعی کرده روی پای خود بایستد بنابراین ما هم وظیفه داریم که به آن‌ها خصوصاً کارخانجات نساجی متصل به بخش خصوصی کمک کرده و با اقدامات حمایتی در جهت حفظ تولیدات و اشتغالشان قدم برداریم.
سرنوشت نامعلوم کارخانجات نساجی گیلان
با آنکه بسیاری به نتایج بازدید‌های می‌دانی و گذشته رئیس وقت دستگاه قضا و رئیس‌جمهور فعلی از زیرساخت‌های به تاراج رفته نساجی گیلان بسیار خوشبین بودند و استاندار گیلان نیز از عزم جدی خود برای پیگیری مصوبات سفر دولت و باز شدن مجدد کارخانجاتی نظیر پوشش، ایران پروپلین و نظایر آن خبر داده بود اما شواهد امر نشان می‌دهد نه تنها قرار نیست طبق وعده‌های داده شده گیلان بار دیگر به قطب نساجی منطقه تبدیل شود بلکه تحول چندان شگرفی در صنعت نساجی رو به افول گیلان رخ نداده و حتی بیم آن می‌رود کارخانجات نساجی استان به طور کلی از صفحه روزگار محو شوند.
سرمایه‌گذاری صنعت نساجی در گیلان توجیه اقتصادی دارد
«عباس عبدالمحمدی» کارشناس محصولات صنایع غیر فلزی نیز در گفت‌وگو با اعتبار در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه استان گیلان چرا به قطب صنعت نساجی کشور تبدیل شد عنوان کرد: سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی استان گیلان از حدود سه تا چهار دهه قبل آغاز شد و حوالی دهه‌های ۵۰ تا ۶۰ واحد‌های بزرگی نظیر صنایع پوشش، ایران پوپلین، خاور، ایران برک، ریسندگی و بافندگی فومنات، کنف کار، ایران کنف و واحد‌هایی که الان دیگر وجود خارجی ندارند در آن به وجود آمد.
وی ادامه داد: دلیل سرمایه‌گذاری و ایجاد این تعداد از صنایع نساجی بسیار بزرگ در گیلان با آن حجم از وسعت فیزیکی، خطوط تولید و اشتغال نیروی کار، موقعیت آب و هوایی و جغرافیایی استان بود زیرا چنین محیطی برای صنایع نساجی واقعاً ارزشمند است و سرمایه‌گذاری در آن توجیه اقتصادی دارد.
بیکار شدن نیرو‌ها و از دست رفتن بازار‌های صادراتی
این کارشناس صنایع غیرفلزی علل افت جایگاه صنعت نساجی استان گیلان و عوامل دخیل در آن را برشمرد و توضیح داد: متأسفانه در سه دهه اخیر و پس از واگذاری واحد‌های تولیدی صنایع نساجی استان گیلان به هلدینگ‌های تحت پوشش بانک‌های عامل که به عنوان عمده سهامداران این مجموعه‌ها محسوب می‌شوند هیچگونه نوسازی و به روزرسانی در خطوط تولیدی این دسته از واحد‌های قدیمی و پرسابقه استان گیلان انجام نشد و دقیقاً به همین دلیل کیفیت محصولات میزان تولید و ظرفیت خطوط تولیدی کاهش شدیدی پیدا کرد ضمن آنکه میزان فروش، بازار‌های صادراتی و اشتغال ایجاد شده هم از دست رفت.
عبدالمحمدی اضافه کرد: وضعیت وخیم و غیرقابل قبول صنعت نساجی گیلان تا آنجا پیش رفت که در حال حاضر واحد‌های بزرگی نظیر صنایع پوشش، ایران پوپلین، خاور، ایران برک، ریسندگی و بافندگی فومنات و مانند این‌ها که روزی در بخش نساجی در سطح خاورمیانه و گاهی در سطح اروپا حرف برای گفتن داشتند و صادرات انجام می‌دادند امروز تنها با ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرفیت خود مشغول به فعالیت هستند.
وی ادامه داد: مهم‌ترین راهکاری که جهت برون رفت از وضعیت کنونی می‌توانیم پیشنهاد کنیم این است که در راستای اصل ۴۴ قانون اساسی واگذاری واحد‌های نساجی قدیمی و پرسابقه گیلان به بخش خصوصی دارای اهلیت اقتصادی و فنی در اسرع وقت توسط گروه سرمایه‌گذاری زیر نظر هلدینگ‌های بانک‌های عامل در دستور کار قرار بگیرد.
عبدالمحمدی کارشناس حوزه نساجی: در صورت عدم به روزرسانی، خطوط تولید کارخانجات نساجی گیلان کاملا نابود می‌شود.
چهار دهه غفلت برای نوسازی نساجی
این کارشناس حوزه نساجی نوسازی، تجهیز و به روزرسانی خطوط تولیدی را دومین اقدامی که باید همزمان با واگذاری کارخانجات نساجی در اولویت هدلینگ‌های بانک‌های عامل قرار بگیرد خواند و بیان کرد: چهار دهه است که این مجموعه‌ها هیچ اقدام مؤثری در این راستا انجام نداده‌اند و اگر این دو مهم یعنی واگذاری اصولی و نوسازی خطوط تولیدی همزمان انجام بگیرد می‌توان به جرات گفت در کارخانجات نساجی قدیمی استان گیلان حداقل پنج تا هفت هزار نفر به طور مستقیم مشغول به کار خواهند شد.
عبدالمحمدی ادامه داد: البته باید این را هم در نظر بگیریم که در سال‌های اخیر واحد‌های نساجی کوچک از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان مجوز گرفته و مشغول به کار شده‌اند و جایگاه خوبی هم دارند در واقع این واحد‌ها همان بنگاه‌های کوچکی هستند که محصولات خود را با دستگاه‌های جدید تولید می‌کنند.
وی ارزش سرمایه‌گذاری انجام شده در کارخانجات نساجی قدیمی استان گیلان را بسیار قابل توجه ذکر کرد و گفت: در شرایط فعلی و با وجود نوسانات قیمتی دیگر نمی‌توان امکانات و زیرساخت‌های وسیع صنایع پوشش، ایران پوپلین، ایران برک و نظایر آن‌ها را بار دیگر ایجاد کرد زیرا تقبل چنین هزینه‌های کلاً طرح را از توجیه اقتصادی خارج می‌کند بنابراین باید از فرصتی که داریم بهترین استفاده را ببریم تا با نوسازی خطوط تولیدی کارخانجات قدیمی که مجدداً امکان احیا دارند علاوه بر راه‌اندازی خطوط تولید جدید زمینه اشتغال افراد زیادی فراهم شود.
شبه در نحوه واگذاری کارخانجات نساجی به بخش خصوصی
از آنجا که حداقل ظرف دو سه سال اخیر وعده‌های بسیار زیادی برای احیا مجدد کارخانجات نساجی استان گیلان داده شده اما نتایج واقعی آن برای مردم به شکل ملموسی قابل درک و مشاهده نیست، عبدالمحمدی در واکنش به این استدلال نیز عنوان کرد: قانون موضوع واگذاری این دسته از کارخانجات را در راستای اصل ۴۴ قانون اساسی تکلیف کرده است بنابراین این کار باید هر طور که شده انجام بشود اما الان بحث ما روی نحوه واگذاری و قیمت‌گذاری‌هاست.
این کارشناس بخش تولید ادامه داد: با توجه به سابقه اینگونه از واگذاری‌ها در ادوار گذشته این دل نگرانی برای ما وجود دارد که اتفاقات تلخ گذشته و واگذاری‌های غلط مجدداً تکرار شود به همین دلیل معتقدم واگذاری کارخانجات نساجی استان گیلان باید منطقی و درست، با نظارت دستگاه‌های نظارتی و دستگاه‌های اجرایی و تخصصی نظیر سازمان صمت انجام شود.
عبدالمحمدی درباره اینکه منظور از واگذاری کارخانجات تعطیل شده نساجی به سرمایه‌گذاران دارای اهلیت دقیقاً چه نوع سرمایه‌گذارانی است توضیح داد: اهلیت داشتن یعنی آن فرد یا سرمایه‌گذار باید دارای رزومه صنعتی و اقتصادی شفافی باشد تا بتواند در امر تولید فعالیت کند همچنین باید برنامه عملیاتی و زمانبندی خود را برای احیا کارخانجات ارائه دهد.
خطوط تولیدی زیادن‌ده و عدم نوسازی
وی در مورد آینده کارخانجات نساجی استان گیلان با توجه به وعده‌ها و شعار‌هایی که برای احیا مجدد آن‌ها داده می‌شود هم گفت: واگذاری کارخانجات بزرگ و قدیمی نساجی گیلان تکلیفی قانونی است و باید از سوی هلدینگ‌هایی مانند آتیه دماوند یا گروه سرمایه‌گذاری بانک ملی اجرایی شود در غیر اینصورت به جرأت می‌توانم بگویم با همین روندی که در پیش گرفته شده و با عدم به روزرسانی خطوط تولیدی و عدم تزریق منابع مالی برای تهیه مواد اولیه، طی مدت کوتاهی تمامی خطوط تولید این کارخانجات از دست خواهد رفت زیرا این خطوط همین الان هم زیان ده هستند.
تنها هزار نفر در صنعت نساجی گیلان مشغول به کارند
این کارشناس حوزه نساجی درباره میزان اشتغال ایجاد شده در صنعت نساجی استان گیلان تصریح کرد: در گذشته حدود شش تا هفت هزار نفر به طور مستقیم در واحد‌های قدیمی نساجی استان گیلان مشغول به کار بودند حتی زمانی در صنایع پوشش یا ایران پوپلین نزدیک به بیش از هزار نفر در ایران برک ۹۰۰ نفر و یا در ریسندگی خاور بالای ۵۰۰ نفر مشغول به کار بودند اما نه تنها این اشتغال به دلایلی که قبلاً ذکر کردیم از بین رفته بلکه برخی از کارخانجات نساجی گیلان دیگر وجود خارجی ندارند.
عبدالمحمدی با بیان اینکه کل اشتغال ایجاد شده در کارخانجات نساجی قدیمی گیلان هم اینک به حدود هزار نفر می‌رسد ابراز کرد: اگر به روزرسانی دستگاه‌ها در کارخانجات قدیمی نساجی گیلان عملیاتی شود به طور مستقیم می‌توان همان میزان اشتغال سابق را در آن‌ها ایجاد کرد.
عکس یادگاری مشکل نساجی گیلان را حل نمی‌کند
از آنجا که کارخانجات بزرگ نساجی گیلان در زمان خود با بکارگیری هزاران نفر نیروی کار و صادرات به کشور‌های مختلف جهان به مثابه غول صنعت نساجی کشور محسوب می‌شدند در طول زمان جملگی تعطیل شده و تعداد اندکی نیز به علت خطوط به شدت فرسوده و عدم تأمین مواد اولیه با زیان مالی مواجهند.
به همین علت انتظار می‌رود مسئولان و کسانی که خود را دلسوز صنعت نساجی گیلان می‌خوانند برای یکبار هم که شده از مرحله شعار و اقدامات بی‌ثمر، گرفتن عکس یادگاری و ضبط فیلم و پیاده‌روی در محوطه کارخانجات تعطیل و ورشکسته فاصله گرفته و برای ثبت در تاریخ اقدامی در خور توجه برای صنعت نساجی استان گیلان انجام دهند.
