روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز در گزارشی به مقایسه اقتصادی بین ایالات متحده آمریکا و متحدان نزدیکش و همچنین چین و و کشورهای حامی آن پرداخت و به این نتیجه رسید که واشنگتن همچنان مزیت اقتصادی خود را در برابر رقیب خود حفظ کرده است.
به گزارش اعتبار، حبیب صدرایی: این گزارش نتایج تحلیلی را ارائه می‌کند که توسط شرکت «کاپیتال اکونومیکس» مستقر در لندن تهیه شده است که با عنوان «اقتصاد از هم پاشیده جهانی در سال ۲۰۲۴ چگونه خواهد بود» منتشر شده است.
در این تحلیل آمده است که اقتصاد و سیاست همیشه در تعامل یکدیگر بوده اند، اما سیاست امروزه اهمیت بیشتری یافته است و مفهوم آن تغییر شکل اقتصاد جهانی از طریق روابط پرتنش بین آمریکا و چین است.
این گزارش، کشورها را به ۵ گروه تقسیم کرده است:
ایالات متحده و متحدان نزدیک آن، متشکل از: آمریکا، کانادا، اروپا (به جز مجارستان)، ژاپن، استرالیا و نیوزیلند.
کشورهایی که به سمت آمریکا گرایش دارند عبارتند از – در درجه اول هند، کلمبیا، مکزیک، مراکش، ترکیه و کره جنوبی.
کشورهای غیر متعهد، این گروه شامل برزیل، اندونزی و نیجریه است.
چین و متحدان نزدیک آن که عبارتند از: چین، روسیه، ایران و پاکستان.
کشورهایی که به چین تمایل دارند عبارتند از آرژانتین، بیشتر آفریقا (از جمله آفریقای جنوبی)، عراق، قزاقستان و عربستان سعودی.
مارتین ولف، نویسنده این گزارش، تفاوت اساسی بین گروه اول و بقیه را در نظر گرفت و گفت: «دموکراسی‌های پردرآمد دارای ارزش‌های اساسی مشترک هستند، اگرچه ادامه این کار به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۴ بستگی دارد.» در حالی که «گروه‌های دیگر بیشتر با آنچه مخالفند تعریف می‌شوند تا آنچه که از آن حمایت می‌کنند!».
وی افزود: روسیه و ایران متحدان مورد علاقه چین دشمن مشترکی دارند اما این کشورها همچنان با یکدیگر تفاوت زیادی دارند. با این حال، اتحادهای راحت می توانند روابط اقتصادی و سیاسی را شکل دهند. زیرا دشمن دشمن من ممکن است برای مدتی در واقع دوست خوبی باشد.
موازنه های قدرت
با توجه به نویسنده:
بلوک چین نیمی از خشکی جهان را در بر می‌گیرد و در عوض بلوک آمریکا ۳۵ درصد جهان است. از نظر جمعیت هم بیشتر افراد در بلوک چین زندگی می‌کنند. با این حال هنوز تنها ۲۷ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تولید می کند که تقریباً همه اینها در خود کشور چین است.در عوض بلوک آمریکا حدود ۶۷ درصد تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده است.
سهم بلوک چین در صنعت مهمتر از سهم آن در تولید ناخالص داخلی است، زیرا در سال ۲۰۲۲ به ۳۸ درصد از تولید صنعتی جهانی رسید که سهم بلوک آمریکا ۵۵ درصد است.
در بخش کشاورزی، بلوک چین ۴۹ درصد از تولید را به خود اختصاص داده است. در حالی که این میزان برای بلوک آمریکا حدود ۳۸ درصد است که شامل بسیاری از تولیدکنندگان کالا می شود.
در سال ۲۰۲۲، تعداد ۱۴۴ کشور بیشتر از آمریکا با چین کالا مبادله کردند و ایالات متحده بزرگترین شریک تجاری تنها ۶۰ کشور بود. اما نیمی از تجارت جهانی کالا بین کشورهای طبقه بندی شده در بلوک آمریکا بود.
با این حال، نویسنده افزود: از جمله راه هایی که ممکن است این تعادل تغییر کند، فروپاشی بلوک آمریکا یا رشد سریع تر اقتصاد چین است.
تسلط آمریکا بر فعالیت های مالی
این نویسنده همچنین بیان کرد که بلوک آمریکا همچنان در فعالیت های مالی و جریان سرمایه مسلط است و علیرغم کاهش جایگاه خود در سرمایه گذاری مستقیم خارجی، همچنان ۸۴ درصد از کل سهام سرمایه گذاری مستقیم خارجی توسط کشور سرمایه گذار و ۸۷ درصد توسط گیرنده سرمایه در سال ۲۰۲۲ را تشکیل می دهد و این به دلیل وجود شرکت های مسلط در جهان و کشورهای دریافت کننده سرمایه است.
حدود ۸۶ درصد از سرمایه‌گذاری‌های پرتفوی جهانی در داخل بلوک آمریکا و تنها ۲ درصد در داخل بلوک چین قرار دارند. سرمایه گذاری مستقیم خارجی بین آمریکا و بلوک چین معادل ۳ برابر سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بلوک چین است.
ذخایر ارزی هنوز هم عمدتاً از دارایی‌هایی تشکیل شده است که به واحد پول آمریکا و واحدهای پولی متحدان آن تقسیم می‌شوند. در نیمه دوم سال ۲۰۲۳، این ذخایر ۸۷ درصد از ذخایر ارزی خارجی را تشکیل می دادند، زیرا تنها این کشورها دارایی های مالی نقدینگی بلندمدت را ارائه می دهند، در حالی که بعید است چین بخواهد این اوراق را ارائه دهد؛ زیرا این امر مستلزم آزادسازی و باز کردن بازارهای مالی خود از جمله بازارهای بدهی عمومی چین است.
نویسنده، بر اساس این اعداد نتیجه گرفت که به نظر می رسد بلوک آمریکا متحدتر و از نظر اقتصادی قدرتمندتر از گروه چین است، به اعتقاد نویسنده با توجه به اینکه برتری بلوک چین بر بلوک آمریکا زمان بسیار بیشتری را می طلبد و ممکن است هرگز محقق نشود.
