رییس کانون کارآفرینان برتر استان گیلان و رئیس انجمن صنفی کارفرمایی مراکز مشاوره خدمات کارآفرینی استان حذف سازمان یافته تشکیلات کارآفرینی در این وزارتخانه و سازمانهای کار استانها را یک فاجعه خواندند.
در این نامه با اشاره به این جمله مقام معظم رهبری که: «سرمایه‌گذاری و کارآفرینی، کاری بزرگ و نوعی عبادت است. ایران بزرگ امروز بیش از هر زمان دیگر به کار و کارآفرینی نیاز دارد تا همچون عقابی تیزپرواز، در فضای پیشرفت و آبادانی و افتخار اوج گیرد», خطاب به مرتضوی وزیر کار آمده است:
در کارزار اقتصادی کنونی که وزارت متبوع در خط مقدم قرار دارد، مطابق منویات رهبری در خصوص اهمیت تولید و اجتناب از پول‌پاشی بدون پشتوانه در کسب و کارهای خرد و ناپایدار؛ نقش و جایگاه ویژه کارآفرینان و واحد های تولیدی متوسط و بزرگ به خوبی مشاهده می شود و رفته رفته اهمیت تاثیر تشکل‌های کارآفرینی و کارآفرینان که سرمنشاء ارتقا و توسعه زنجیره کامل تامین و تولید در حوزه‌های مختلف هستند آشکار می‌شود.
اگر ساختاری بتواند از کسب و کارهای خرد حمایت کند، قطعاً آن ساختار صرفاً پرداخت تسهیلات خرد و یا توانمند‌سازی مالی دوره‌ای برای آن‌ها نیست و مهم ترین مسئله، حمایت از کارآفرینان توسط تصمیم سازان حوزه‌های مختلف از آن‌هاست
متاسفانه خبر حذف اداره توسعه کارآفرینی از چارت آن وزارت؛ بیشتر به شنا کردن خلاف جهت آب شباهت دارد تا یک تصمیم استراتژیک و منطبق با شرایط و نیازهای کارزار اقتصادی جمهوری اسلامی ایرا …!
جناب آقای دکتر؛ ما فعالین بخش خصوصی علاوه بر اینکه حفظ این معاونت را در وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواستاریم؛ همچنین پیشنهاد می کنیم به دلیل تداخل منافع در مباحث کارآفرینی و اشتغال؛ معاونت توسعه کارآفرینی و معاونت توسعه اشتغال از هم منفک گردند تا هر یک به تنهایی بتوانند به اهداف عالیه خود دست یابند.
لازم به توضیح است در معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال, تاکید به ایجاد اشتغال (توجه به ارزش افزوده اجتماعی) است در حالی که در کارآفرینی (توجه به ارزش افزوده اقتصادی ) تاکید به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه با تغییر ساختار واحدهای تولیدی، افزایش ارزآوری و کاهش خروج ارز از کشور است.
در معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال تاکید بر سرانه پرداخت تسهیلات جهت اشتغالزایی است در قالب ( تبصره های ۱۶، ۱۸، و…) و تسهیلات اشتغالزایی با محوریت اشتغالزایی است نه محوریت کارآفرینی. قطعا جنابعالی بهتر می‌دانید هر ایجاد اشتغال و اشتغالزایی را نمی‌توان کارآفرینی محسوب نمود.
در پرداخت تسهیلات اشتغالزا توسط معاونت اشتغال تاکید به حفظ شغل و افزایش اشتغال است اما در کارآفرینی می تواند کاهش اشتغال موجود به دلیل تغییر ساختار تولید و کاهش دوباره کاری ها و همچنین جلوگیری از خروج ارز و یا ارز آوری برای کشور از طریق صادرات و در نهایت افزایش بهره وری باشد. در حال حاضر با پرداخت تسهیلات اشتغالزا به واحد های تولیدی؛ صرفاً به یک بُعد تولید اهمیت داده‌ایم، آن هم بحث اشتغال است، در صورتی که اصل اول حمایت از واحد های تولیدی به جهت رشد اقتصاد، می بایست توجه به افزایش حجم تولید، بهره‌وری و درصد راهبری آن واحد تولیدی از واحدهای خرد صنعت مشابه باشد.
از خطرات این نگاه تک بعدی می‌توان به اعلام نیاز کاذب کارفرما به جذب نیروی انسانی بیش از ظرفیت و گرایش به سمت ساختار تولید سنتی و قدیمی اشاره کرد که طبیعتاً مسیر رشد تولید و اقتصاد ایران در ده سال آتی را با عکس توسعه مواجه خواهد کرد و عملاً نه تنها توان رقابت در عرصه بین‌المللی را از دست خواهیم داد بلکه بیم ضعیف شدن بدنه اقتصادی کشور و ورود محصولات خارجی به کشور بیشتر از پیش خواهد شد.
لذا پیشنهاد می‌گردد معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال به دو معاونت مجزا با کاربرد معاونت توسعه کارآفرینی به صورت ترویجی، آموزشی و فرهنگ‌سازی برای نسل‌های آینده (سیاست گذاری میان مدت و بلند مدت) و معاونت اشتغال در راستای برنامه‌های کوتاه مدت و میان مدت با کاربرد اجرایی سیاست‌های مربوطه اقدام به فعالیت نماید تا در بلند مدت (طی ده سال) معاونت اشتغال در راستای سیاست‌های کلان کارآفرینی کشور و جهان فعالیت نماید.
