«مجید شاکری» کارشناس اقتصادی با بیان اینکه دولت باید کسری بودجه را تا حدی که می تواند کنترل کند، گفت: در شرایطی که کنترل ترازنامه برای نظام بانکی در حال اعمال است، خیلی نباید در مورد اثر کسری بودجه بر تورم نگران باشیم؛ زیرا کنترل ترازنامه باعث بیرون راندن بخش خصوصی از بازار اعتباری می‌شود.
به گزارش اعتبار و به نقل از اقتصاد آنلاین، وی افزود: در سال گذشته، دولت رقم قابل توجهی را برای مولدسازی و فروش اموال مازاد و غیرمولد خود در نظر گرفته بود؛ اما بر اساس گزارشات، کمترین عملکرد مربوط به حوزه مولدسازی و فروش است که به نظر می رسد بودجه سال آینده نیز با همین موضوع روبرو باشد.
به گفته شاکری، اگر به جای فروش اموال و دارایی‌های دولت، بر روی مولدسازی منابع تمرکز کرده و بدون واگذاری اختیار دارایی، به سمت بازده دارایی(ROA) حرکت کنیم با خیلی از مشکلات حقوقی که مانع مولدسازی می شود، مواجه نمی‌شویم.
وی ادامه داد: در عین حال، موضوع حقوق و دستمزد، عامل افزایش کسری تراز عملیاتی بودجه است که به آن توجه نشده و تقریبا هیچ انعطافی در این حوزه وجود ندارد؛ به نحوی که در سه سال اول دولت سیزدهم، دستمزد و رشد حقیقی بودجه کمتر از تورم بوده، به همین دلیل می‌توان گفت که در بخش هزینه‌ای بودجه کمتر کاری می‌توان صورت داد.
شاکری افزود: در عین حال باید به مساله درآمدها نیز توجه کرد؛ رشد درآمد نفتی وجود خواهد داشت و احتمالا پایدار خواهد بود؛ اما با توجه به فشارهای مالیاتی برای همه پایه‌ها که به نظر می‌رسد خیلی نمی‌توان آن را بیشتر کرد، موضوع مولدسازی به شیوه‌ای که طرح گردید، پیشنهاد می‌شود.
این اقتصاددان با بیان اینکه موضوع مولدسازی مهم‌تر و بیشتر از فروش دارایی می‌تواند بازدهی داشته باشد، تصریح کرد: باید دارایی‌های دولت را در درجه اول تبدیل به اوراق کرده و سپس به فکر فروش آن باشیم که در این میان یکی از روش‌ها، توجه ویژه به صندوق املاک و ثروت ملی کشور و توسعه آن است.
وی افزود: دو مسیر از طریق درآمد برای مدیریت کسری بودجه کشور که در وهله اول تجمع دارایی‌های دولت اعم از مستغلات در قالب صندوق ثروت ملی برای گرفتن حداکثر بازدهی و دوم تبدیل کردن کلیت اراضی ذخیره شهری که در تملک دولت هستند به صندوق املاک و مستغلات کشور(REIT) را می‌توان اجرایی کرد و از منافع آن بهره‌مند شد.
شاکری گفت: اولین اصلی که باید هنگام انجام فرآیند بودجه‌ریزی عملیاتی به آن توجه کرد، مدت‌زمانی است که برای پروژه تعریف می‌کنیم؛ به نحوی که با توجه به اینکه بودجه عملیاتی نیاز به یک توان چابک دارد و سیستم ما در این زمینه چابکی بالایی ندارد؛ نمی‌توان آن را در بازه کوتاه مدت انجام داد که نتیجه بخش باشد، بنابراین باید شروع کرد و به صورت تدریجی به بودجه عملیاتی نیز روی آورد.
